Afscheid op een paar vierkante meter!
“Dag meneer, ik leg contact met u, omdat ik een aantal zaken wil doornemen. Dat komt door mijn situatie. Ik lig in een zorginstelling”. Zo begon een bijzonder contact met een dame. We maakten een afspraak op haar kamer. Zij lag in bed, aan de linkerzijde een muur, tegenover haar een muur waar een tafel en keukenblok voor staan en een televisie is geplaatst. Aan de rechterzijde een pui met diverse ramen. Zij keek naar het plafond. Zij bleek terminaal ziek midden in de winter.
Op de tafel waar ik mijn notitieblok legde, lag een eerder uitgebrachte column. Zij stelde zich voor zoals ik dat ook mocht doen. Stapsgewijs spraken we haar uitvaart door, dat bood haar rust. Ze verwees met wie ik contact diende te leggen, gaf de bloemenkeuze met kleuren aan en muziektitels. Zonder dominantie bepaalde zij hoe de uitvaart diende te zijn zodra aan de orde. Gelet op de indicatie zou dat niet lang duren gaf ze aan.
Ik légde contact met de contactpersoon en sprak zaken verder door. Als ik langs de zorginstelling reed, zwaaide ik haar toe vanuit de auto of de fiets. Daar ligt u dan dacht ik vaak: een paar vierkante meter en waar er eerst nog bezoek mocht komen, verdween die ruimte door de pandemie. Sporadisch contact verliep telefonisch met haar en de contactpersoon. Bij de voordeur van de instelling bracht ik een gele Anjer ter bemoediging en teken dat het lente was geworden. Zij gaf aan dat de muren niet veranderden en zij ook niet…de tijd leek voort te kruipen. Wat een doorzetter en klagen? Nooit, begreep ik van de zorg…in stilte dragen. Het werd zomer!
Bewondering en verwondering over mevrouw haar situatie wisselden elkaar af. Ik ontmoette de contactpersoon. Stond met haar stil bij de waarde van leven, echter ook hoe ondoenbaar dat soms is. Een zuster op de afdeling -en tevens naamgenoot van mevrouw- ging op vakantie en kwam weer terug. Hoewel lichamelijk op, werden de sterke wil en karakter van mevrouw duidelijk. Voor mevrouw was haar uitzicht in drie weken niks anders geweest… Opeens, weken later, mevrouw stierf! Op haar bed verzorg ik haar en plaats haar in de uitvaartkist zoals gewenst. Ik kijk rond. Zij leefde een half jaar op deze paar vierkante meter. Met haar naamgenoot begeleid ik mevrouw naar de rouwauto. Een traan valt…
Arjen van de Hee is uitvaartverzorger vertelt over belevenissen in zijn werk.
Is iemand in je omgeving overleden, wil je informatie of uitvaartwensen bespreken? Je kan direct contact opnemen. Ik ben dag en nacht bereikbaar, 7 dagen per week.